Bahaneler ile dolu biriydi, her şey sorun herkes yanlış ve hayat bir tek ona hep terslikler çıkartıyordu…
Hırçınlık karakterine öyle bir kazınmıştı ki iyi biri olduğunu bile arada hatırlıyordu.
Hayat ile kavgası bitmedikçe iyice sarpa sarıyordu her şey ama o bunu normal hayatın akışı zannedip yola devam ediyordu… Aynalara sadece bakımlı görünmek için bakıyordu. Travmalı bir çocukluk, gençlik onda aşamadığı derin izler yaratmıştı, belki de aşmak için hiç uğraşmadı üzerini örttü ama hep orada durdu. Yüzleşse kabullense başka pencereden bakabilecekti belki de… Normalin ötesinde ki yetenekleri ona normal geliyordu kendini öne çıkartmak için çabaya ihtiyaç duymuyordu çünkü özgüven eksikliğinin farkında bile değildi.
Fanusta mı büyütülmüştü neydi onu bu kadar ürkek yapan, insanlardan uzaklaştıran. Kimseye alışmamak istememesinin altında yatan şey neydi bir kurcalasa aynada yüzleşse çözülecekti her şey tek sebep geçmişi olamazdı.
Değiştirilemeyecek şeyler için dünyayı kendine zindan etmeye değer miydi?
Etrafında ona sevgiyle bakan gözleri bile görmeyecek kadar kapatmıştı kendini melankoli seviyordu belki de…
Özü merhamet doluyken mermer gibi görünmek marifet değildi ki üstelik ona da bir şey katmıyordu.